De vrije man

Je hebt geen reden nodig om blij te zijn  Wacht niet op groen licht van je omstandigheden Het is niet nodig om je geluk uit te stellen Je kunt ze vandaag, en telkens weer, toestaan

“Onderzoek je gedachten nauwkeurig en onafgebroken gedurende een vol etmaal En verwonder je vervolgens niet meer over God’s afwezigheid” (Uit: Autobiography of a Yogi)

Je loopt over een weg en stuit op een hek. Wat doe je? Dat hangt ervan af wat je idee is van waar de weg heen gaat; van wat je denkt dat er zich achter dat hek bevindt.  Gaat je weg naar een vuilnisbelt of afgrond? Of loopt ‘ie soms nergens heen? Staat er een gebouw of boom van het soort dat je al ontelbaar keer gezien hebt? Dan vind je jezelf niet bereid de horde te nemen. Zelfs al had je een volle gereedschapskist bij je: véél te vermoeiend om dat hek te demonteren! Maar goed, gisteren is dood, een weg terug is er niet. Daar zit je dan. Aan het einde van je zelf doodlopend verklaarde weg. Wat als er achter het obstakel een droom-job ligt, de sleutel voor je nieuwe Tesla, of genezing van je astma? Of een weids uitzicht over door najaarszon beschenen bergvalleien vol grazend vee en pittoreske dorpen? Dat hek verandert op dat moment van formaat. Je springt er energiek overheen, en als het te hoog is vind je hoe dan ook wel een manier om het te openen of saboteren.  Achter

Morgen is het eenenveertig jaar geleden dat het startschot klonk voor de reis die m’n ouders gezamenlijk besloten te ondernemen. Geen idee van een Petertje of dochters, leven ná Dirk en An, van hernia’s geen benul, en onwetend over Rutte 3, I-pads en 11 september. Het was een haast onmogelijke toezegging, een kamikazeachtige move. In de luwte van alle ontdekkingen, vraagtekens en hindernissen op hun eigen pad, creëerden ze voor ons kinderen een vrije ruimte, een plek om veilig te vallen, een warm thuis. Daar leerden we spellen spelen, bos en boerderij verkennen, delen. M’n ouders gaven ons een heel handzame en liefdevolle update door van alles wat hen was doorgegeven. Een gezond respect voor de buurman, waardering voor wat je al hebt, een gevoel voor geven en nemen, en een zeker besef dat dat wat wij gewoon zijn, elders slechts als droom bestaat. Zelf zweten en volharden om iets te bereiken, het nut van het kunnen weerstaan van een impuls, en iets opbouwen voor wat er nog komen gaa

Human life is very precious, but it has to be cultivated (Gyalwang Drukpa)

"Of we doorgaan met het najagen van materiële welvaart, of kiezen voor een meer zinvolle manier van leven, is cruciaal voor waar dit leven ons naartoe zal leiden.  Het doel van een auto niet is om brandstof te verbranden, maar om te transporteren. Het verbranden van brandstof is simpelweg de manier van leven van een auto: het verplaatst dingen terwijl het benzine verbruikt.  Evenzo is het doel van een mens niet alleen eten, drinken en plezier hebben. Eten en drinken zijn hoe een mens z’n leven in stand kan houden, maar ze zijn nooit het uiteindelijke doel van menszijn. Het is van groot belang om deze punten te begrijpen."  (Tsultrim Lodro Rinpoche)