Is dit het dan? Over wat kan

Als atomen op een zekere manier gearrangeerd worden, ontstaat een molecuul.
Het molecuul heeft plots eigenschappen die het atoom zich niet voor kon stellen. 

Als moleculen op een bepaalde wijze gerangschikt worden, ontstaat een cel. 

De cel lééft; dat lag buiten het blikveld van de moleculen. 

Als cellen op de juiste manier georganiseerd worden, ontstaat een orgaan. 

Het orgaan vervult een functie; functie was voor de cel ondenkbaar.

Als organen ordelijk samenkomen, ontstaat een wezen; een dier of, met heel verfijnde afstemming, een mens.
Een mens kan ervaren, denken, kauwen op verleden en dromen over een toekomst; op het niveau van het orgaan was dat niet aan te zien komen.

En, nu we dit kunnen inzien: wat als de mens samenkomt en zich gedraagt op een manier die het individu omvat en overstijgt?
Wat is er mogelijk als ik m’n acties, de uitdrukkingen van denken, spreken en doen, orden en in lijn breng op een manier die mezelf en elk ander respecteert en tot voordeel is?

Durf ik, voortbordurend op wat ik nu ben-heb-weet, omhoog te kijken, de huidige beperking voorbij?