Rumi's Guesthouse
De
naam en het schrijven van de 13e eeuwse Perzische mysticus en poëet Jalal Ad-Din
Rumi, kortweg Rumi, blijven maar weinig mensen met interesse in spiritualiteit
onbekend. Onderstaand één van zijn gedichten, ‘The Guesthouse’ genaamd,
vertaald door Coleman Barks.
This
being human is a guest house
Every
morning a new arrival
some
momentary awareness comes
as
an unexpected visitor
Welcome
and entertain them all!
Even
if they are a crowd of sorrows,
who
violently sweep your house
empty
of its furniture,
still
treat each guest honorably
He
may be clearing you out for some new delight
The
dark thought, the shame, the malice,
meet
them at the door laughing,
and
invite them in
Be
grateful for whoever comes,
because
each has been sent
as
a guide from beyond
Het
hele scala aan menselijke ervaring is waardevol vertelt Rumi ons. Niets kan
afgedaan worden als onnodig of vermijdbaar. Alle emoties, zelfs degenen die we
wensen te ontwijken, zijn valide. Het ene moment is vol van vreugde, een ander
van depressie, en zelfs gemeenheid vraagt om onze aandacht. Accepteer en heb
eerbied voor ze allemaal, want elke ervaring is de deur naar nieuw bewustzijn.
Donker en licht dragen eenzelfde gewicht. Alle gemoedstoestanden aanvaarden is
de totaliteit van jezelf aanvaarden. Als we de hatelijke gedachte in de ogen kijken
en de schaamte met liefde verwelkomen, houden ze op onze aandacht op te eisen. Hoe anders kunnen we de waarheid in
Rumi’s gedicht kennen dan door de relevantie ervan voor de weg die we zelf gaan.
Reacties
Een reactie posten