Besmettingsgevaar: een wapenvoorstel

Moorden, epidemieën, politiek gekonkel en vergeldingsacties. Er eenmaal mee omringd, hoe kom je er vanaf?

Neem een alledaags moment als het ontbijt. Je scant de krantenkoppen. Veel voorgevallen dat je liever niet meemaakt, en slechts een paar blijde berichten. Welk bericht besluit je te gaan lezen? Zie daar het moment waarop je je toekomstige ervaring bepaalt. Want wat gebeurt er als je begint met lezen over een ontvoering, fraude, een probleem hier en een schandaal daar? Binnen

luttele seconden komen gevoelens van afschuw, angst, boosheid, teleurstelling en verwarring je kwellen. Let goed op. In reactie op wat je leest vullen negatieve bewoordingen en gedachten je hoofd.

Je legt de krant weg, maar zo makkelijk kom je van de vergaarde ideeën en spanningen niet af. Je neemt ze mee de dag in; ze bepalen voor een paar minuten, een uur, wie je bent. In het gesprek met die collega haal je zelfs dat bericht met die vechtpartij nog aan. Goedbedoeld of niet, het hoofd en hart van je lieve collega vullen zich op dat moment met dezelfde vervelende goedjes. En zelfs als het bericht niet ter sprake komt is je contact met hem of haar beïnvloed door de emoties en opinies waarmee je jezelf door de krant liet voeden. In de splitseconde dat je 's morgens besloot dat bericht te gaan lezen boetseerde je zo ook een stukje ervaring van je collega. Was dat de ervaring die je die persoon toewenst?

Het is zo verleidelijk om de oplossing buiten te zoeken. ‘Die varkenshokken zijn te klein, die moeten groter’, ‘het hindoeïsme is een rot geloof, die aanhangers moeten we weren’, 'langere straffen voor veelplegers’ en noem maar op. Waarschijnlijk is in het anders organiseren van de omgeving wel een zekere terreinwinst te boeken. Maar in plaats van wijzen en wachten tot de boeven gevangen zijn en al het gevaar geweken, is een veel directere beïnvloeding van je dagelijkse ervaring en stemming mogelijk.

Stel je surft in de pauze met je I-phone door een nieuwsrubriek. Kies je te klikken op een ‘mooi weer’ bericht? Een bron, een titel die vermoedelijk veel positiefs onder je aandacht brengt? Hoe groot is de kans dat een bericht over blijde kinderen, gezonde dieren, of van mensen die je kent als moedig en betrouwbaar, bij jou gevoelens oproept van jaloezie, verveling, schuld, en twijfel?

Elke dag is gevuld met honderden van zulke kruispunten. Waar stel ik mezelf aan bloot? Kies ik wat ik gewend ben te kiezen? Of is er een leukere versie van mezelf mogelijk als ik me voed met andere informatie? Er is veel in de aanbieding, er is veel om uit te kiezen. Sta op je strepen. Tune in op dat wat je doet opleven. Je bent het dubbel en dwars waard. En je collega ook. Zeg nee tegen de dingen die je mens-zijn, je hart vervuilen. Niet door ze te willen weerleggen, maar door ze niet langer te steunen met je aandacht. Kies voor dat wat je blij maakt, selecteer dat wat je mooi vind. En betrap je jezelf halverwege zo’n suf slachtoffer-bericht weer een keer, surf dan weg. Er is niemand die van je eist dat je doorgaat met het uitvoeren van een ongelukkige keuze. Roept een programma het gevoel op dat je meer zou moeten krijgen dan je nu hebt, of brengt het je in verwarring? Zap weg. Opnieuw en opnieuw. Kies voor verstandig, ga voor fijn. Telkens weer. Al na een week is het veel eenvoudiger om de bronnen te herkennen en berichten te vinden die je helpen en je goed stemmen. En wees niet bang dat je op die manier niets doet aan terrorismebestrijding. Wat heeft een gijzelaar aan mijn angst? Mijn angst zorgt er slechts voor dat de gijzelnemer uitzicht houdt op werk. Een happy persoon die zijn keuzes heeft leren vertrouwen geeft een signaal af naar de buitenwereld dat veel krachtiger is dan welk verdedigingsmechanisme ook.

Geweld en bedrog, of vertrouwen en blijdschap? Leer het moment herkennen. Het komt op jou aan.