De vrije man

de man was moe, hij zag het leven niet meer zitten hij zag zichzelf alleen maar zitten op z'n stoel hij had geen kracht meer om z'n tuintje om te spitten en kreeg een grenzeloos, vereenzaamd, leeg gevoel

Op een onbewaakt ogenblik vraag ik het soms aan de jongens, meiden, mannen of vrouwen waarmee ik die dag op stap ben. “Hoe en wat ben je over vijftien jaar?” Verwarde blikken en lange stiltes zijn dan niet ongewoon. Soms een “hoe bedoel je?” Of een gezicht van: “Ik zei toch net dat ik docent ben en twee kinderen heb?”

Gaat alles lekker en voor de wind, dan hoor je mekaar niet. Iedereen weet hoe te genieten van de zon, een sorbet, opslag. Daar hoef je niks aan te doen. Maar mankeert er wat an, dan klinkt er plots een heel ander verhaal. Dan rammelt het hier, en schort het daar. Onaf. Nog niet. Alleen maar effe… En dus denk ik dat problemen het aller interessantst zijn om je op te richten. Daar waar het aan scheelt valt zonneklaar de meeste winst te behalen.

Dolfijnen, vele tientallen, vergezellen ons voor de kust van Hualien tijdens een boottrip ter gelegenheid van Hsiang Wei’s verjaardag.

Er waren eens zes man uit Hindostan, het opdoen van kennis zeer gezind Ze gingen op zoek naar de olifant (ook al waren zij allen blind) met onderzoek zouden zij oordelen naar bevind. De eerste liep naar de olifant

In de zomerse maanden is het hier peentjes zweten en afzien geblazen op de wandelpaden. In plaats daarvan nemen we onze gasten dikwijls mee de rivieren in. Taiwan’s landschap, en in het bijzonder de regio waar we wonen, is bij uitstek geschikt voor ‘river tracing’, een activiteit die in Japan ontstond. Het biedt uitdaging, ontspanning, verkoeling, magnifieke wildernis, fun en soms dus ook een boterham. Gezegend met zo’n office, en ontmoetingen met prachtige mensen. Een compilatie van een trip (of twee) van vorig jaar:

"Only if you resist what happens  are you at the mercy  of what happens  and the world will determine  your happiness  and unhappiness"  (Eckhart Tolle)