Of de retreat me nog wat had opgeleverd… Die vraag verried een onhandige kijk op succes. Als ik een door onkruid overwoekerd knollenveldje wil omtoveren in een mooie bloementuin, dan staan me een aantal dingen te doen. De brandnetels en distels die er groeien moet ik te lijf. Met wortel en al gaan ze eruit. De stenen, stukken plastic en ander vuil in de grond dienen te worden verwijderd. De aarde flink omspitten, mest erop. Planten en bollen poten. Ik moet zorgen voor voldoende, maar niet te veel water. Stel, er steekt een verdwaalde bloem de kop op ergens gedurende het onkruid wieden. Ik ben gek op bloemen, dus ik ga er op m’n knieën bij zitten en kijk ernaar. Maar wat gebeurt er? Het onkruid tiert weelderig verder en in no time heeft de bloem haar positie verloren; ze sterft een gebrek aan voeding en licht. Als ik graag bloemen zie moet ik me richten op het creëeren van juiste omstandigheden. Zorgen voor condities waarin bloemen simpelweg niet kunnen weg blijven. Om de