De vrije man

Een koffer vol geduld om de Indiase oceaan van wervelende wanorde mee over te steken. Wollen muts, sjaal en wanten om de winter in kachelloos Kathmandu het hoofd te bieden. Veel zin in een “kerst en nieuwjaar” met Hsiang Wei, met smakelijke spijzen in een knusse setting. Het vaste voornemen om niet af te drijven van de oorsprong van deze tijdloze viering, maar te blijven reflecteren op de mogelijke, diepere betekenis van de komst van licht in een donkere wereld. Hoop dat het onderwijs ons voorgeschoteld in de prachtige instellingen van de wijsheidstradities diep door mag dringen tot in elk aspect van ons dagelijkse zijn. Niet-aflatende bewondering voor de kwaliteiten van personen als Jezus, boeddha, en Gandhi, en de vastberadenheid om diezelfde eigenschappen in mezelf te cultiveren. De motivatie om elk moment en gebeurtenis te beschouwen als een spiegel die vertelt over onze eigen gedragingen en verborgen overtuigingen, en zo de weg wijst naar een onbevooroordee

Een droef-grappige verwijzing naar (niet zien van) leegte, getiteld Top kut . Van de dappere en 'informatieve' site niet-weten.nl.  Er zit altijd een shockerende zweem aan dergelijke taal (surf dus alleen naar deze zogenaamde 'dwaalgids' als je niet tegen een stootje kunt). En toch schuilt er iets heel geruststellends achter de zinnen. Schijnt er vrijheid door de regels. ‘Ik voel me kut, Hans!’ ‘Alles gaat voorbij.’ ‘Top!’ ‘Ik voel me top, Hans!’ ‘Alles gaat voorbij.’ ‘Kut!’ ‘Ik voel me top!’ ‘Alles gaat voorbij, Hans.’ ‘En?’ ‘Ik voel me kut!’ ‘Alles gaat voorbij, Hans.’ ‘En?’

Ithaka keert regelmatig terug. Gelukkig maar. We blijven de weg vaak offeren aan dat grote, onbekende, doch verheven doel. Kafavis’ gedicht stelt iets heel radicaals voor: Doel is een middel om het pad, jouw elke stap, elke uiting en ervaring gedurende de dag, te verfraaien, te verfijnen, te laten glanzen. Doel heeft geen enkele andere bestaansgrond, betekenis of inhoud. Het doel als plek in de toekomst is illusoir. Totdat je zo volstrekt geopend en verliefd onderweg bent dat elk idee van pad en doel je voorkomt als een blauw konijn met twee horens. En je plotseling aankomt, nu, in dat wat je altijd al was en deed. Ithaka is dus niet zomaar een leuk eilandje. Het is de meest tot de verbeelding sprekende, paradijselijke, euforische superspot die je je ooit kunt voorstellen. We doen ’t voor niets minder. Ithaka Als je de tocht naar Ithaka aanvaardt wens dat de weg dan lang mag zijn, vol avonturen, vol ervaringen.

Van stal gehaald: "The Invitation". Gedicht van Oriah Mountain Dreamer, een Indiaanse oudste (zo schrijven ze…). Uitnodiging om jezelf te zijn. De Uitnodiging Het interesseert me niet  wat je doet voor de kost, ik wil weten waar je naar hunkert, en of je ervan durft te dromen  het verlangen van je hart te vervullen.