Ik ga op reis en ik neem mee…

Een koffer vol geduld om de Indiase oceaan van wervelende wanorde mee over te steken.

Wollen muts, sjaal en wanten om de winter in kachelloos Kathmandu het hoofd te bieden.

Veel zin in een “kerst en nieuwjaar” met Hsiang Wei, met smakelijke spijzen in een knusse setting. Het vaste voornemen om niet af te drijven van de oorsprong van deze tijdloze viering, maar te blijven reflecteren op de mogelijke, diepere betekenis van de komst van licht in een donkere wereld.

Hoop dat het onderwijs ons voorgeschoteld in de prachtige instellingen van de wijsheidstradities diep door mag dringen tot in elk aspect van ons dagelijkse zijn.

Niet-aflatende bewondering voor de kwaliteiten van personen als Jezus, boeddha, en Gandhi, en de vastberadenheid om diezelfde eigenschappen in mezelf te cultiveren.

De motivatie om elk moment en gebeurtenis te beschouwen als een spiegel die vertelt over onze eigen gedragingen en verborgen overtuigingen, en zo de weg wijst naar een onbevooroordeelde en balans-brengende manier van omgaan met omstandigheden en anderen.

De wil om het hart open te houden in situaties van ellende, verdriet, bedrog, verlies en bedreiging, zo schijnbaar extra talrijk in culturen zo ver afstaand van de ons bekende.

De aspiratie dat alles wat ik onderweg zie, proef, voel, en leer, direct of indirect, links of rechtsom, bijdraagt aan het geluk van m’n familie, vrienden, bekenden, onbekenden, tegenstanders en vijanden.

Wensen voor grensoverschrijdend fijne eindejaarsdagen voor jou en hen die je lief zijn. Vertrouwen op onze spiksplinternieuwe ontmoeting.