De vrije man

Je hebt geen reden nodig om blij te zijn  Wacht niet op groen licht van je omstandigheden Het is niet nodig om je geluk uit te stellen Je kunt ze vandaag, en telkens weer, toestaan

“Onderzoek je gedachten nauwkeurig en onafgebroken gedurende een vol etmaal En verwonder je vervolgens niet meer over God’s afwezigheid” (Uit: Autobiography of a Yogi)

Je loopt over een weg en stuit op een hek. Wat doe je? Dat hangt ervan af wat je idee is van waar de weg heen gaat; van wat je denkt dat er zich achter dat hek bevindt.  Gaat je weg naar een vuilnisbelt of afgrond? Of loopt ‘ie soms nergens heen? Staat er een gebouw of boom van het soort dat je al ontelbaar keer gezien hebt? Dan vind je jezelf niet bereid de horde te nemen. Zelfs al had je een volle gereedschapskist bij je: véél te vermoeiend om dat hek te demonteren! Maar goed, gisteren is dood, een weg terug is er niet. Daar zit je dan. Aan het einde van je zelf doodlopend verklaarde weg. Wat als er achter het obstakel een droom-job ligt, de sleutel voor je nieuwe Tesla, of genezing van je astma? Of een weids uitzicht over door najaarszon beschenen bergvalleien vol grazend vee en pittoreske dorpen? Dat hek verandert op dat moment van formaat. Je springt er energiek overheen, en als het te hoog is vind je hoe dan ook wel een manier om het te openen of saboteren.  ...

Morgen is het eenenveertig jaar geleden dat het startschot klonk voor de reis die m’n ouders gezamenlijk besloten te ondernemen. Geen idee van een Petertje of dochters, leven ná Dirk en An, van hernia’s geen benul, en onwetend over Rutte 3, I-pads en 11 september. Het was een haast onmogelijke toezegging, een kamikazeachtige move. In de luwte van alle ontdekkingen, vraagtekens en hindernissen op hun eigen pad, creëerden ze voor ons kinderen een vrije ruimte, een plek om veilig te vallen, een warm thuis. Daar leerden we spellen spelen, bos en boerderij verkennen, delen. M’n ouders gaven ons een heel handzame en liefdevolle update door van alles wat hen was doorgegeven. Een gezond respect voor de buurman, waardering voor wat je al hebt, een gevoel voor geven en nemen, en een zeker besef dat dat wat wij gewoon zijn, elders slechts als droom bestaat. Zelf zweten en volharden om iets te bereiken, het nut van het kunnen weerstaan van een impuls, en iets opbouwen voor wat er nog komen gaa...

Human life is very precious, but it has to be cultivated (Gyalwang Drukpa)

"Of we doorgaan met het najagen van materiële welvaart, of kiezen voor een meer zinvolle manier van leven, is cruciaal voor waar dit leven ons naartoe zal leiden.  Het doel van een auto niet is om brandstof te verbranden, maar om te transporteren. Het verbranden van brandstof is simpelweg de manier van leven van een auto: het verplaatst dingen terwijl het benzine verbruikt.  Evenzo is het doel van een mens niet alleen eten, drinken en plezier hebben. Eten en drinken zijn hoe een mens z’n leven in stand kan houden, maar ze zijn nooit het uiteindelijke doel van menszijn. Het is van groot belang om deze punten te begrijpen."  (Tsultrim Lodro Rinpoche)

Alles is verbonden Geluk is een kettingreactie

Je mist net je trein en de volgende komt over een kwartier. Of je verwacht die vriend op bezoek en hij text je dat ‘ie tien minuten later komt. Wat nu? Je kunt aan het einde van het perron even van de zon gaan staan genieten. Of die aflevering van die Netflix serie afkijken die je gisteren begonnen was. Tien minuten plezier. Dan zijn ze op. Dan komt de trein of je date.  Je kan die tien minuten ook spelen met het begrip ‘geduld’. Je afvragen wat het is. Waar het goed voor zou kunnen zijn. Is het te kweken? En hoe dan?  Of je kunt de korte pauze vullen met creatief denken over zoiets als integriteit. Of vriendelijkheid. Ruik eraan, proef ervan, leef je in. Wat als je elke dag twee procent extra van die kwaliteiten te besteden had? Zou dat wat veranderen?  We vertolken (nog) niet de beste versie van onszelf, en iedereen die zichzelf durft aan te kijken weet dat. Vrije momenten. Leer ze herkennen. Ze zijn volledig van jou. Waar investeer je ze in? In vermaakt w...

Relatief Vaak onbegrepen als waardeloos Misbruikt als stok om mee te slaan Of om deuren dicht te gooien Oh wat is dat zonde! Relatief: 'in relatie tot' Zonder relatie geen waarde, geen betekenis Zonder relatie geen rijkdom, geen groei Zonder relatie is er  niets Relatie begrijpen  is jezelf  en al het andere  begrijpen want we bestaan in relatie Een liedje van een oude bekende Een ode, wellicht Hier ben ik een kunstenaar  Daar ben ik een charlatan  Hier ben ik een tovenaar  Daar weet ik er de ballen van  Hier ben ik een gedachte  Daar ben ik een gevoel  Hier sta ik op een dodenlijst  Daar zit ik op een stoel  Hier ben ik een koning  Daar ben ik een dief  Alles wat ik ben is relatief  Hier ben ik achterhaald  Door de laatste mode  Ergens ben ik toegestaan  Ergens ook verboden  Hier ziet de linkerkant mij niet...

Ik word wakker, zit even rechtop in bed. Een nieuwe dag voor me. Zo’n zestien uur voordat ik opnieuw dat zwarte gat in duik. Wat doe ik ermee? Naar kantoor, boodschappen doen, die afspraak bij de tandarts, koken... Welke kleur geef ik eraan? Ik neem me voor deze dag en alles wat er zich in afspeelt te benutten op een manier die niet alleen mezelf, maar ook voor elk ander in dit grote geheel, de moeite waard en gunstig is. Mezelf op deze manier inzettend, is geen moment, aangenaam of beroerd, voor iemand ooit weggegooid.  

Accepteer de ups en downs Als vandaag goed was: prima! Zo niet, da’s ok (Gyalwang D)

The purpose is not to have no problems It is to find out what the problem is Once you know the problem thoroughly It will no longer be interested in you, and vanish Peace results

Op 16 en 17 september spreekt de Dalai Lama in Ahoy Rotterdam. Thema: “Waarom mededogen essentieel is in deze onrustige tijd”.  Van de website www.dalailama2018.nl is de volgende kernachtige tekst: -- Hij (de Dalai Lama) benadrukt het belang van mededogen bij het helpen oplossen van de problemen waar we vandaag in de wereld mee worden geconfronteerd. De Dalai Lama: ‘Het ontwikkelen van mededogen en begrip voor anderen, brengt datgene wat we allemaal zoeken: rust en geluk.’ De gedachte hierachter is dat de eigen onderliggende visie en motivatie van een persoon van grote invloed zijn op hoe hij reageert op tegenslagen en gevaren van het leven.  Een houding van vriendelijkheid en mededogen geeft een gevoel van zelfvertrouwen, een innerlijke kracht die angst verminderd. De reactie van een mens op gevaar en het vermogen om met angst om te gaan, hangt grotendeels af van zijn persoonlijke kijk op de situatie. De persoonlijke kenmerken en gevoelens zijn vaak van grotere in...

Het is niet een kwestie van gradatie. “Jaap heeft 8 pijn, en Flip maar 5, dus Flip heeft geen idee waarover hij het heeft en geen recht van spreken voor wat Jaap betreft.” Of: “Liesje heeft wel vijf ton op de bank, en Fleur maar achthonderd euro, dus Liesje is geslaagd en wat kan Fleur nou helemaal beginnen?” Geen enkele situatie is perfect, en geen enkele situatie is zonder mogelijkheid voor ontwikkeling. Er is dus altijd een werkbare kant. Niemand die kan zeggen dat hij er is , dat ‘ie aan het plafond van z’n kunnen zit. En in elk mens ligt ingebakken de mogelijkheid om een antwoord te formuleren op z’n uitdaging op dat moment, of die nou 5 kilo weegt, of 100. Die potentie is wat ons mens maakt, die unieke kwaliteit kan nooit aangetast worden, of verloren gaan. En dat is ook precies waarom we ons altijd met elkaar kunnen verbinden.