Matmo in aantocht

Meeleven, hoe beperkt de pijn van een ander vaak ook maar voorgesteld kan worden, doen we ook vanaf deze plaats met de velen in Nederland en elders die nu moeten leven met radeloosheid en het verdriet van groot verlies. Dat er iets mag komen, snel, ooit, dat steun geeft, begrip en nieuwe hoop.

Behalve de tragedie rondom de vliegramp is er hier nòg iets dat de gemoederen bezig houdt. Op het smart-fotootje van gister lijkt er nog geen vuiltje aan de lucht:

Hualien gister: de Stille Oceaan doet haar naam mooie eer aan.

Maar afgaande op wat je op straat ziet hangt er wel degelijk iets in die lucht. Reclameborden en spanzeilen worden neergehaald. De grote gele M is zelfs van z’n paal afgeschroefd. Twijfelachtige bomen zijn de klos. Alles wat los en zelfs al vast zit wordt aan elkaar geknoopt, geregen, gespijkerd. Overal zijn stukken tape in kruismotief op ramen aangebracht; een handigheidje waardoor ruiten minder snel zouden breken. Schoenen, scooters, was en andere voorwerpen die zich in de tuin bevinden, worden naar binnen gehaald. Groente en fruit worden flink ingeslagen voor prijzen die nu nog betaalbaar zijn.

Vanavond komt ze aan land. Daar lijken de talloze voorspellingen van de vele instituten in de hele regio het over eens. Tyfoon Matmo, ook Henry genaamd voor wie dat fijner vindt klinken. Elk jaar rollen er wel een paar over Taiwan heen. En elke keer laten ze een spoor van vernieling na, zo wordt me verteld. Elk jaar wordt grote tol betaald. 

Iedereen lijkt precies te weten wat te verwachten, en welke voorzorgsmaatregelen te nemen. Gedurende een etmaal of anderhalf zit elke ziel binnen, in z’n huis, schuilplaats of hol, af te wachten tot het land z’n pak rammel van stormwind en regen erop heeft zitten. En als men hier de bunkers langzaam verlaat, en de storm een deurtje verder raast, is het ramengeplak al in volle gang op de Filipijnen, in Japan, of, zoals dit maal waarschijnlijk, aan de Chinese kust.

Vele weertypes, klimaten en geologische fenomenen kwamen aan m’n poort al voorbij. Maar een tyfoon nog niet. Een beetje opgewonden ben ik wel, al kan dat snel slijten.

Laten we hopen dat het bij wat materiele schade blijven mag.