Triumph and Disaster

Rudyard Kipling’s gedicht ‘If’ kwam me onder ogen in een tijd van twijfel en verwarring. Het bracht nieuw vertrouwen, een reuze-scheut energie en heroïsche veerkracht. Een eigen losse-pols-vertaling van de strekking volgt eronder, maar als je Engels beheerst vergeet die dan.

If

If you can keep your head when all about you   

    Are losing theirs and blaming it on you,   

If you can trust yourself when all men doubt you,

    But make allowance for their doubting too;   

If you can wait and not be tired by waiting,

    Or being lied about, don’t deal in lies,

Or being hated, don’t give way to hating,

    And yet don’t look too good, nor talk too wise:

If you can dream—and not make dreams your master;   

    If you can think—and not make thoughts your aim;   

If you can meet with Triumph and Disaster

    And treat those two impostors just the same;   

If you can bear to hear the truth you’ve spoken

    Twisted by knaves to make a trap for fools,

Or watch the things you gave your life to, broken,

    And stoop and build ’em up with worn-out tools:

If you can make one heap of all your winnings

    And risk it on one turn of pitch-and-toss,

And lose, and start again at your beginnings

    And never breathe a word about your loss;

If you can force your heart and nerve and sinew

    To serve your turn long after they are gone,   

And so hold on when there is nothing in you

    Except the Will which says to them: ‘Hold on!’

If you can talk with crowds and keep your virtue,   

    Or walk with Kings—nor lose the common touch,

If neither foes nor loving friends can hurt you,

    If all men count with you, but none too much;

If you can fill the unforgiving minute

    With sixty seconds’ worth of distance run,   

Yours is the Earth and everything that’s in it,   

    And—which is more—you’ll be a Man, my son!

---

Als

Als je het hoofd kalm kunt houden als iedereen om je heen

Het zijne verliest en de schuld op jou schuift,

Als je jezelf kunt vertrouwen terwijl ieder ander aan je twijfelt

Maar voor hun twijfel toch ruimte toelaat,

Als je kunt wachten en niet moe raakt van het wachten

Of, terwijl er over je gelogen wordt, je niet verliest in liegen

Of, terwijl je wordt gehaat, zelf niet vervalt in haten

Je desondanks niet pronkt met je deugd of wijsheid:

Als je kunt dromen – zonder slaaf te worden van je dromen;

Als je kunt denken – zonder door gedachten te worden beheerst;

Als je grootse overwinning en totale mislukking kunt aanvaarden

En die twee schijn-personages als elkaars gelijke behandelt;

Als je aan kunt horen hoe de woorden die je sprak

Verdraaid worden door gespuis om er een ander mee op te lichten,

Als je het doel van je leven in scherven kunt zien liggen,

Je buigt en opnieuw begint te bouwen met versleten materiaal:

Als je al je zegeningen, roem en rijkdom ooit vergaard

Op het spel kunt zetten bij een tos voor kop of munt

En verliest, en weer van voor af aan begint

Zonder ooit een woord te reppen over je verlies;

Als je je gemoed, zenuwen en spierkracht kunt dwingen

Jou te blijven dienen zelfs lang nadat zij van uitputting opgaven,

En dus door gaat terwijl er niets meer van je over is

Behalve de Wil die ze zegt: hou vol!

Als je met de menigten kunt spreken zonder je deugden te verlaten,

Je onder koningen begeeft zonder je gezond verstand te verliezen;

Als vijanden noch dierbare vrienden je kunnen kwetsen;

Als iedereen rekening met je houdt, maar niemand te veel;

Als je elke ongenadig moeilijke minuut

Tot zestig waardevolle seconden om kunt buigen,

Zal de Wereld en alles daarin je toebehoren

En - wat meer is - zul je Mens zijn, mijn zoon!

Een oud Nederlandsche vertaling op rijm is er voor de liefhebber.