De vrije man

Koffers gepakt. Voor ik de deur hier achter me dicht trek breng ik graag een kerstgroet. Een moderne. Komisch, serieus.  Van een man wiens ‘Youtube-onderwijs’ het afgelopen jaar indruk maakte, op mij en heel veel jonge mensen wereldwijd. Over het symbool van Jezus en het kruis (pasen werd natuurlijk mogelijk gemaakt door kerst…:-) Intellect en gevoel in noest samenspel. Ik dank dhr. Peterson voor de aanvuring en hoop dat jij er ook iets in hoort. Veel liefde voor de donkerste dagen en wie weet tot gauw.

Een bord met twee boterhammen, en een schaaltje yoghurt met fruit staan voor me op tafel. In plaats van aan te vallen probeer ik eerst even achter het façade van ‘eten’ of ‘brood’ te kruipen. Aan wat daar nu als sandwich ligt is het nodige vooraf gegaan. Mensen en dieren hebben zich ingespannen om de melk, tarwe, vruchten en tig andere ingrediënten te produceren, mixen, verpakken, transporteren… Boeren, bacteriën, magazijnjongens, vogels, kassameisjes, bijen, kippen, productiechefs, werkend voor hun families, toekomstdromen, of lijfsbehoud. Je kunt oneindig ver teruggaan; er is geen begin aan deze schaal yoghurt te ontdekken en in dat opzicht is het een mirakel wat voor me staat op een moment dat ik wens te ontbijten.

Do not worry about not being a good  person Or a kind person Do not worry about your health About your wealth or appearance Worry instead About not doing your best Worry about not putting in any effort to be kind Worry about not getting up after a failure About not remembering your human potential Like growing a plant You take care of the conditions You clear away the weeds Water it Timely and in right amounts The plant will unfold It cannot help itself Flourishing is its nature In the same way, y our very nature The seed of our existence Is growth into ever more b eauty, wisdom, joy Please make sure to take care Of your heart, of your mind Hurry, fear and frustration Come from misunderstanding Just like a plant can't be made to grow By pulling at its leaves or branches Fulfillment and happiness  Cannot be insisted upon But arise naturally f rom right actions It's how life works It responds to our behavior an

Erop vóór- of achteruit gaan is niet het punt. Winnen en verliezen zijn secundair. Stel je leert klaverjassen. Je krijgt een hand met zevens en achten gedeeld. “Vuiltjes” in kaartjargon, waarmee je slagen halen wel kunt vergeten. Wat betekent dat voor je? Een sein om de kaarten door de kamer te smijten en in een hoekje te gaan zitten? “Volkomen nutteloos spel!” Of gebruik je dit rondje om het spel onder de knie te krijgen, wat roem uit het vuur te slepen en je maat zo goed mogelijk uit de verf te laten komen?

Durf alléén te zijn probeer een keer een tijdje je eigen gezelschap te verdragen spreek dan niet niet met jezelf  of met anderen met wie we in debat gaan  ook als ze er niet zijn wacht luister verdraag jezelf K. Rahner

De last van de wereld op je schouders nemen. Gespierde beeldspraak. Wat deed die Griekse god daar precies?  Meneer Atlas veranderde z’n houding ten opzichte van de wereld. “Dat is misschien niet die grote bol daarbuiten”, dacht hij, “bevolkt met onbekenden en objectief meetbare objecten en gebeurtenissen, en waarvan ik een piepklein oppervlakje tot m’n beschikking heb.” Atlas zag in dat hij tot dan toe langs de lijn had gestaan van z’n eigen leven. De krenten uit de pap had willen vissen, trammelant ontkennend, en de vele families Doorsnee negerend. Maar Atlas werd vervolgens godzijdank niet een betweterige Social Justice Warrior; hij trok er niet op uit om arme drommels met z’n kracht en kennis te behoeden voor de vijand. Hij besloot in plaats daarvan alleen verantwoordelijkheid te nemen voor alles wat ‘ie tegenkwam, voor dát wat er gebeurde, voor de dingen die hij waarnam. Hij zag in dat alles wat hij dacht, zei en deed, z’n wereld hadden gevormd tot hoe die nu was. Hi

Hoera, Hugo en Rémi, gefeliciteerd met jullie 4 e verjaardag! Hier is een verhaaltje voor jongens en meisjes die net zo oud zijn als jullie. Maar ook oom Peter is er dol op. Hij wil dit alvast als klein cadeautje aan jullie geven. De man die het voorleest klinkt een beetje als Kermit de kikker, vind je niet? Hij zegt dat het verhaal gaat over probleempjes. Maar het gaat ook over draken! Denken jullie dat die bestaan? Ik hoop dat papa of mama het aan jullie wil voorlezen in het Nederlands. Heb een super verjaardag jongens, met veel chips en taart, en tot snel! Knuffel van ome  Peter Als je kinderverhaaltjes niet 1-2-3 snapt is hier een langere versie van hetzelfde boekje, met uitleg voor grote mensen:

De dingen die we meemaken hebben iets weg van een illusie. Je wil wat vastpakken, maar dat staat nooit stil. Het glipt als zand door je vingers. Je hoopt dat zus en zo niet gebeurt en hopla, daar verschijnt het meteen. Controle is er nooit echt. Als er iets gebeurt dat je niet aanstaat, als je ergens tegenaan loopt dat irriteert of teleurstelt, is de neiging om dat uit de wereld te helpen, om het uit je ervaring te snijden. Maar die manier van verwijderen brengt nimmer voldoening, nooit het gewenste resultaat. Wachten tot het nare object vanzelf weggaat evenmin. Ervaren is als een spiegelbeeld. Als je een aantrekkelijker persoon wenst te zien, smeer je geen lippenstift op de spiegel; en als je een vieze toet ziet heeft het boenen van de spiegel geen nut. Je wast je eigen gezicht, je ontspant de verontwaardigde frons. De kunst is te (leren) zien hoe dat wat je ervaart z’n oorsprong heeft in jezelf, in je eigen acties. Als je die leert besturen raak je stukje bij beetje vrij va

“Een mens is een deel van een geheel dat we universum noemen, een deel begrensd in plaats en tijd. Hij ervaart zichzelf, z’n gedachten en gevoel, als iets dat gescheiden is van de rest, een soort optisch bedrog van z’n bewustzijn. Deze illusie is een soort gevangenis voor ons, en beperkt ons tot onze persoonlijke wensen en tot affectie voor slechts een paar mensen die ons na staan. Onze taak is onszelf te bevrijden van deze gevangenis door onze compassie te verbreiden naar alle levende wezens en het geheel van de natuur in al haar schoonheid.” Albert E.

De contreien houden niet op met het blootleggen van een liefde waarvan ik de diepte kan peilen noch uitdrukken. Wat visuele ondersteuning hier van een ontdekkingsdag in en rond het kustgebergte op een halfuurtje brommen van huis. De luchtvochtigheidspercentages van 90+ behoren gelukkig weer even tot het verleden. Najaarlijkse maanden brengen keien van diepe luchten in heel behapbare temperaturen. Wat feiten en cijfers over onderliggende krachten in een futiele poging de romance in te kleden. Met minieme aanleg voor fotografie, en klaarblijkelijk pertinente voorkeur voor blauw en groen… Zicht van Hualien in zuidelijke richting. Het hoopje in het midden van de foto is de start van de Coastal Mountain Range, die over een lengte van zo’n 180 kilometer naar het zuiden uitstrekt. Hier boort de Filipijnse aardplaat (links) zich een weg in (of eigenlijk: onder) de Euraziatische aardplaat (rechts). De krachten in op- en westwaartse richting van de Filipijnse plaat (komend dus uit de richti

Alan Watts werd bij een groot publiek geliefd als één van de pioniers die zienswijzen uit de oriënt onder ons westerse voetlicht brachten. Hij bezat het sierlijke talent om de centrale methoden in de Indiase, Chinese en Japanse culturen, en met name zen, piekfijn en eenvoudig inzichtelijk te maken voor mensen van onze snit. Niet als vermaak, maar als (preventief?) middel tegen neurose, frustratie, en andere mentale valkuilen. Of… misschien deed 'ie het eigenlijk gewoon zomaar… Hier een aflevering uit een televisieserie uit 1959 rond thema’s als natuur, gezondheid, relatie en waarnemen. Het soort onderwijs dat zo welkom zou zijn op de middelbare school. De dan nog jonge, baardloze Watts doet de gevolgen van denken en meten hier met simpele voorbeelden en in begrijpelijke taal uit de doeken. Wat houdt dat in voor jou? Met verbazing en plezier heb ik veel opgestoken van deze technisch overigens ook geweldige opnameproducties!

“When the karmic wind blows, you better pay attention, relax, and enjoy the ride.”  Een decenn ium geleden verscheen Wan Hsiang Wei op de weg. Niet in de berm, maar er dwars op, als een niet te vermijden verkeersdrempel. In de remmen dus. Om vervolgens door te schakelen. Twee werelden komen samen en dat betovert. Nadat de kruitdampen van het aanvankelijke vuurwerk optrekken, glinsteren rozengeur en maneschijn in het beste geval slechts bij tijd en wijle, en voor het overige is het toch vooral ook “a rough ride” gebleken, zoals de Engelse taal het zo treffend verwoordt. Godzijdank. En dat bedoel ik niet in masochistische zin. Want waar waren we gebleven zonder de prachtig confronterende en aanvullende kwaliteiten van Hsiang Wei? Haar bruisende inconsistentie een verleidende lach naar de starre logicus. Haar gedurfde doen een verkwikkende oproep aan dromer en denker. Haar onberekende vrijgevigheid een frisse wind door muffe vrekkentrekken. Haar stromende impulsiviteit ee

Als mensen sommige dingen zien als mooi Worden andere dingen lelijk Als mensen sommige dingen zien als goed Worden andere dingen slecht Iets en niets brengen elkaar voort Moeilijk en makkelijk vullen elkaar aan Lan g en kort nemen elkaar de maat Hoog berust op laag Voor en na volgen elkaar Zonder weet van haar wortels is het zichtbare deel van de boom maar nauwelijks te waarderen. Stukje bij beetje wordt helder op wat voor fundamenten de samenleving hier is gebouwd. Zoals de Christelijke traditie en de Griekse denkers ons doen en laten diep hebben beïnvloed, en dat nog altijd doen, hebben Taoïsme en Boeddhisme hier grondig vorm gegeven. Alsmaar terugkerend thema: tegenstellingen rijzen samen; niets bestaat in afzondering. Zie de relatie, en je zult als vanzelf zorg dragen. Het vers hierboven is het tweede uit de Dao De Jing, de voornaamste leidraad in het Taoïstische gedachtegoed.  (Bij elkaar vertaald uit werken van zowel Stephen Mitchell als Roeland Schweitz