De vrije man

Er is optie A en er is optie B. A is beredeneerbaar en logisch. Het vertelt wat er gebeurt als… zus en zo. Intuïtie zegt B. B is niet een optie. B is vertrouwen. Het is niet een wachten op meer opties A. Het is een actief geloof, het is het weten dat A geen optie is.

Onder de titel ‘Unplug!’ staat een nieuw uitgezette bergwandeling inmiddels op het keuzemenu voor onze gasten. ’t Is een uitdagende tweedaagse tocht met overnachting in één van de laatste afgelegen Truku Aboriginal dorpen, electriciteitsloos, in de omgeving. Deze week gingen twee Amerikaanse jongemannen dit www-detox avontuur met mij aan.

Of de retreat me nog wat had opgeleverd… Die vraag verried een onhandige kijk op succes. Als ik een door onkruid overwoekerd knollenveldje wil omtoveren in een mooie bloementuin, dan staan me een aantal dingen te doen. De brandnetels en distels die er groeien moet ik te lijf. Met wortel en al gaan ze eruit. De stenen, stukken plastic en ander vuil in de grond dienen te worden verwijderd. De aarde flink omspitten, mest erop. Planten en bollen poten. Ik moet zorgen voor voldoende, maar niet te veel water. Stel, er steekt een verdwaalde bloem de kop op ergens gedurende het onkruid wieden. Ik ben gek op bloemen, dus ik ga er op m’n knieën bij zitten en kijk ernaar. Maar wat gebeurt er? Het onkruid tiert weelderig verder en in no time heeft de bloem haar positie verloren; ze sterft een gebrek aan voeding en licht. Als ik graag bloemen zie moet ik me richten op het creëeren van juiste omstandigheden. Zorgen voor condities waarin bloemen simpelweg niet kunnen weg blijven. Om de ...

Een gedicht van Derek Walcott, genaamd 'Love After Love': The time will come when, with elation you will greet yourself arriving at your own door, in your own mirror and each will smile at the other's welcome, and say, sit here. Eat. You will love again the stranger who was your self. Give wine. Give bread. Give back your heart to itself, to the stranger who has loved you all your life, whom you ignored for another, who knows you by heart. Take down the love letters from the bookshelf, the photographs, the desperate notes, peel your own image from the mirror. Sit. Feast on your life.

Het succes en gevoel van m’n ouders, m’n vrouw, m’n vrienden en zelfs onbekenden op straat, staan niet los van mij. Net zoals mijn prestaties en happy zijn niet los staan van elk van hen. We beïnvloeden elkaar. Om die reden is het belangrijk om te investeren in de ontwikkeling van kwaliteiten die ons mens maken.  Aandacht, behulpzaamheid, geduld, het vermogen om je in te leven, vriendelijkheid, eerlijkheid, om er een paar te noemen. Investeren vraagt per definitie om een inzet, een opoffering van me. Hoe? Vreemd genoeg (of niet?) door me even los te maken van de mensen en situaties waar het uiteindelijk om te doen is.

In de vroege avond komt tyfoon Soudelor hier gisteren aan land. Op de satellietbeelden is goed te zien dat de enorme centrifuge van regen en wind Taiwan compleet overvleugelt, en het epicentrum dwars over het land trekt. Windvlagen van boven de 200 kilometer per uur geselen alles en iedereen met slagregens tot aan de vroege morgen, als het zogenaamde oog van het spook de centrale bergketen over gaat en ze haar gal aan de westkust verder spuugt. Ons appartementje op de 8 e leek door de lucht te zwiepen als een plastic zak. Het huilde, gierde, brulde. Hier en daar springt een ruit.

Ruimte. Een wonderlijk fenomeen. Gemakkelijk over het hoofd te zien, en eigenlijk alleen ‘zichtbaar’ gemaakt door de objecten die er een plek in hebben. Zonder ruimte zijn jij en ik ondenkbaar en toch nemen we nauwelijks notitie van dit essentiële goedje.

Schietgebedjes worden weer van stal gehaald. Jullie alvast een fijn weekend…

Bezit Waar ik mijn hart aan heb verpand in mijn verspild verleden, het ging voorbij, het hield geen stand, het is als zand vergleden. Ik heb mij steeds het meest gehecht aan sterfelijke zaken, aan dingen die ik nimmer echt tot mijn bezit kon maken. Maar alles wat zo dierbaar was dat ik het heb verloren, is mij sinds ik het kwijt ben pas voorgoed gaan toebehoren. (van Jean Pierre Rawie, Nederlandse dichter)

“The best things can’t be told Because they transcend thought The second best are misunderstood Because those are the thoughts that are supposed to refer To that which can’t be thought about And one gets stuck with the thoughts The third best are what we talk about…"

Geregeld komt ze even buurten. Op het ogenblik is ze er niet, dus kunnen we het er eens over hebben. Jaloezie, twijfel, minachting. Vorig jaar was er een loeierd van een Mara-visite. Rond de trouwerij nota bene. Zal je altijd zien. Ze heeft een neusje voor het bederven van dat soort feestjes. “Doe je daar wel goed aan jongetje? Zou je niet beter…” Slapjes en omkoopbaar maakt ze je. Sommigen kennen haar onder het pseudoniem Mephisto, anderen Lucifer.

Elke dag passeren er wel duizenden gedachten Ze zijn de mijne noch de jouwe, ze zijn Goeddeels goedkoop, tweedehands geschreeuw Gebakken lucht, en heel wat katten in de zak

“We are all faced with a series of great opportunities  brilliantly disguised as impossible situations.”  (Charles R. Swindoll) Met ongeveer vierhonderd soorten heeft het eiland hier één van de hoogste concentraties aan vlinders ter wereld. De voorjaarlijkse explosie van breekbare kleuren is een lust voor het oog en gemoed. Tenzij verandering en transformatie je koud laten (maar hoe kunnen ze?), is het grensverleggende verhaal van de vrolijke fladderaar een machtig natuurlijk fenomeen alsook boeiend symbool voor persoonlijke groei.

de man was moe, hij zag het leven niet meer zitten hij zag zichzelf alleen maar zitten op z'n stoel hij had geen kracht meer om z'n tuintje om te spitten en kreeg een grenzeloos, vereenzaamd, leeg gevoel

Op een onbewaakt ogenblik vraag ik het soms aan de jongens, meiden, mannen of vrouwen waarmee ik die dag op stap ben. “Hoe en wat ben je over vijftien jaar?” Verwarde blikken en lange stiltes zijn dan niet ongewoon. Soms een “hoe bedoel je?” Of een gezicht van: “Ik zei toch net dat ik docent ben en twee kinderen heb?”

Gaat alles lekker en voor de wind, dan hoor je mekaar niet. Iedereen weet hoe te genieten van de zon, een sorbet, opslag. Daar hoef je niks aan te doen. Maar mankeert er wat an, dan klinkt er plots een heel ander verhaal. Dan rammelt het hier, en schort het daar. Onaf. Nog niet. Alleen maar effe… En dus denk ik dat problemen het aller interessantst zijn om je op te richten. Daar waar het aan scheelt valt zonneklaar de meeste winst te behalen.

Dolfijnen, vele tientallen, vergezellen ons voor de kust van Hualien tijdens een boottrip ter gelegenheid van Hsiang Wei’s verjaardag.

Er waren eens zes man uit Hindostan, het opdoen van kennis zeer gezind Ze gingen op zoek naar de olifant (ook al waren zij allen blind) met onderzoek zouden zij oordelen naar bevind. De eerste liep naar de olifant

In de zomerse maanden is het hier peentjes zweten en afzien geblazen op de wandelpaden. In plaats daarvan nemen we onze gasten dikwijls mee de rivieren in. Taiwan’s landschap, en in het bijzonder de regio waar we wonen, is bij uitstek geschikt voor ‘river tracing’, een activiteit die in Japan ontstond. Het biedt uitdaging, ontspanning, verkoeling, magnifieke wildernis, fun en soms dus ook een boterham. Gezegend met zo’n office, en ontmoetingen met prachtige mensen. Een compilatie van een trip (of twee) van vorig jaar:

"Only if you resist what happens  are you at the mercy  of what happens  and the world will determine  your happiness  and unhappiness"  (Eckhart Tolle)