De vrije man

…

Uit wandelen met gasten in de Hehuan bergen. Drie uur tuffen van de klamme tropenkust naar alpine landschap tussen de 3200 en 3700 meter hoogte. Staande op deze zich van noord naar zuid over het eiland strekkende kammen kun je op een dun gezaaid heldere dag in het oosten de Stille Oceaan ontwaren, en in het westen, ver weg, het deel van de Zuid Chinese Zee dat bekend staat als de Straat van Taiwan. Toverachtige wolkenzeeën in de verte beletten ons dat ditmaal. 

M’n beeld van mensen is het afgelopen decennium geweldig veel leuker geworden. Maar bij het stuiten op een bericht als dit word ik toch overmand door een "nee-toch,-dat-kun-je-niet-menen": ' Krabben zijn niet ongevoelig voor pijn. ' Mag ik vragen om drie minuten van uw tijd om het even door te nemen?

Als niemand ooit vriendelijk, behulpzaam of aardig tegen je is geweest, hoe zou je dan weten hoe enorm fijn die eigenschappen zijn? Zonder er ooit mee in aanraking te zijn gekomen zou je eenvoudig geen idee hebben van wat ze inhouden. En in dat geval zou je ook niet weten hoe vriendelijk te zijn naar een ander.

Voor imposante architectuur of een bruisend nachtleven hoef je niet naar Hualien. Maar hoogbouw ontbreekt en op bijne elke plek in de stad zie en 'weet' je de geduldige bergen. Geeft een veilig en erkentelijk gevoel. Vanmorgen vroeg. De grote plas. Uit Mexicaanse richting gooien ze elke dag die vuurbal weer op. Overladen met geschenken.

In de jaren dat ik bezeten zocht domineerde Marco Borsato de hitparades Als er nooit meer een morgen zou zijn zong hij in achtennegentig “Ja, zeg het ze Marco, zég het ze!” beet ik gefrustreerd toe

Er is optie A en er is optie B. A is beredeneerbaar en logisch. Het vertelt wat er gebeurt als… zus en zo. Intuïtie zegt B. B is niet een optie. B is vertrouwen. Het is niet een wachten op meer opties A. Het is een actief geloof, het is het weten dat A geen optie is.

Onder de titel ‘Unplug!’ staat een nieuw uitgezette bergwandeling inmiddels op het keuzemenu voor onze gasten. ’t Is een uitdagende tweedaagse tocht met overnachting in één van de laatste afgelegen Truku Aboriginal dorpen, electriciteitsloos, in de omgeving. Deze week gingen twee Amerikaanse jongemannen dit www-detox avontuur met mij aan.

Of de retreat me nog wat had opgeleverd… Die vraag verried een onhandige kijk op succes. Als ik een door onkruid overwoekerd knollenveldje wil omtoveren in een mooie bloementuin, dan staan me een aantal dingen te doen. De brandnetels en distels die er groeien moet ik te lijf. Met wortel en al gaan ze eruit. De stenen, stukken plastic en ander vuil in de grond dienen te worden verwijderd. De aarde flink omspitten, mest erop. Planten en bollen poten. Ik moet zorgen voor voldoende, maar niet te veel water. Stel, er steekt een verdwaalde bloem de kop op ergens gedurende het onkruid wieden. Ik ben gek op bloemen, dus ik ga er op m’n knieën bij zitten en kijk ernaar. Maar wat gebeurt er? Het onkruid tiert weelderig verder en in no time heeft de bloem haar positie verloren; ze sterft een gebrek aan voeding en licht. Als ik graag bloemen zie moet ik me richten op het creëeren van juiste omstandigheden. Zorgen voor condities waarin bloemen simpelweg niet kunnen weg blijven. Om de

Een gedicht van Derek Walcott, genaamd 'Love After Love': The time will come when, with elation you will greet yourself arriving at your own door, in your own mirror and each will smile at the other's welcome, and say, sit here. Eat. You will love again the stranger who was your self. Give wine. Give bread. Give back your heart to itself, to the stranger who has loved you all your life, whom you ignored for another, who knows you by heart. Take down the love letters from the bookshelf, the photographs, the desperate notes, peel your own image from the mirror. Sit. Feast on your life.

Het succes en gevoel van m’n ouders, m’n vrouw, m’n vrienden en zelfs onbekenden op straat, staan niet los van mij. Net zoals mijn prestaties en happy zijn niet los staan van elk van hen. We beïnvloeden elkaar. Om die reden is het belangrijk om te investeren in de ontwikkeling van kwaliteiten die ons mens maken.  Aandacht, behulpzaamheid, geduld, het vermogen om je in te leven, vriendelijkheid, eerlijkheid, om er een paar te noemen. Investeren vraagt per definitie om een inzet, een opoffering van me. Hoe? Vreemd genoeg (of niet?) door me even los te maken van de mensen en situaties waar het uiteindelijk om te doen is.

In de vroege avond komt tyfoon Soudelor hier gisteren aan land. Op de satellietbeelden is goed te zien dat de enorme centrifuge van regen en wind Taiwan compleet overvleugelt, en het epicentrum dwars over het land trekt. Windvlagen van boven de 200 kilometer per uur geselen alles en iedereen met slagregens tot aan de vroege morgen, als het zogenaamde oog van het spook de centrale bergketen over gaat en ze haar gal aan de westkust verder spuugt. Ons appartementje op de 8 e leek door de lucht te zwiepen als een plastic zak. Het huilde, gierde, brulde. Hier en daar springt een ruit.

Ruimte. Een wonderlijk fenomeen. Gemakkelijk over het hoofd te zien, en eigenlijk alleen ‘zichtbaar’ gemaakt door de objecten die er een plek in hebben. Zonder ruimte zijn jij en ik ondenkbaar en toch nemen we nauwelijks notitie van dit essentiële goedje.

Schietgebedjes worden weer van stal gehaald. Jullie alvast een fijn weekend…

Bezit Waar ik mijn hart aan heb verpand in mijn verspild verleden, het ging voorbij, het hield geen stand, het is als zand vergleden. Ik heb mij steeds het meest gehecht aan sterfelijke zaken, aan dingen die ik nimmer echt tot mijn bezit kon maken. Maar alles wat zo dierbaar was dat ik het heb verloren, is mij sinds ik het kwijt ben pas voorgoed gaan toebehoren. (van Jean Pierre Rawie, Nederlandse dichter)

“The best things can’t be told Because they transcend thought The second best are misunderstood Because those are the thoughts that are supposed to refer To that which can’t be thought about And one gets stuck with the thoughts The third best are what we talk about…"

Geregeld komt ze even buurten. Op het ogenblik is ze er niet, dus kunnen we het er eens over hebben. Jaloezie, twijfel, minachting. Vorig jaar was er een loeierd van een Mara-visite. Rond de trouwerij nota bene. Zal je altijd zien. Ze heeft een neusje voor het bederven van dat soort feestjes. “Doe je daar wel goed aan jongetje? Zou je niet beter…” Slapjes en omkoopbaar maakt ze je. Sommigen kennen haar onder het pseudoniem Mephisto, anderen Lucifer.

Elke dag passeren er wel duizenden gedachten Ze zijn de mijne noch de jouwe, ze zijn Goeddeels goedkoop, tweedehands geschreeuw Gebakken lucht, en heel wat katten in de zak

“We are all faced with a series of great opportunities  brilliantly disguised as impossible situations.”  (Charles R. Swindoll) Met ongeveer vierhonderd soorten heeft het eiland hier één van de hoogste concentraties aan vlinders ter wereld. De voorjaarlijkse explosie van breekbare kleuren is een lust voor het oog en gemoed. Tenzij verandering en transformatie je koud laten (maar hoe kunnen ze?), is het grensverleggende verhaal van de vrolijke fladderaar een machtig natuurlijk fenomeen alsook boeiend symbool voor persoonlijke groei.

de man was moe, hij zag het leven niet meer zitten hij zag zichzelf alleen maar zitten op z'n stoel hij had geen kracht meer om z'n tuintje om te spitten en kreeg een grenzeloos, vereenzaamd, leeg gevoel

Op een onbewaakt ogenblik vraag ik het soms aan de jongens, meiden, mannen of vrouwen waarmee ik die dag op stap ben. “Hoe en wat ben je over vijftien jaar?” Verwarde blikken en lange stiltes zijn dan niet ongewoon. Soms een “hoe bedoel je?” Of een gezicht van: “Ik zei toch net dat ik docent ben en twee kinderen heb?”

Gaat alles lekker en voor de wind, dan hoor je mekaar niet. Iedereen weet hoe te genieten van de zon, een sorbet, opslag. Daar hoef je niks aan te doen. Maar mankeert er wat an, dan klinkt er plots een heel ander verhaal. Dan rammelt het hier, en schort het daar. Onaf. Nog niet. Alleen maar effe… En dus denk ik dat problemen het aller interessantst zijn om je op te richten. Daar waar het aan scheelt valt zonneklaar de meeste winst te behalen.

Dolfijnen, vele tientallen, vergezellen ons voor de kust van Hualien tijdens een boottrip ter gelegenheid van Hsiang Wei’s verjaardag.

Er waren eens zes man uit Hindostan, het opdoen van kennis zeer gezind Ze gingen op zoek naar de olifant (ook al waren zij allen blind) met onderzoek zouden zij oordelen naar bevind. De eerste liep naar de olifant

In de zomerse maanden is het hier peentjes zweten en afzien geblazen op de wandelpaden. In plaats daarvan nemen we onze gasten dikwijls mee de rivieren in. Taiwan’s landschap, en in het bijzonder de regio waar we wonen, is bij uitstek geschikt voor ‘river tracing’, een activiteit die in Japan ontstond. Het biedt uitdaging, ontspanning, verkoeling, magnifieke wildernis, fun en soms dus ook een boterham. Gezegend met zo’n office, en ontmoetingen met prachtige mensen. Een compilatie van een trip (of twee) van vorig jaar:

"Only if you resist what happens  are you at the mercy  of what happens  and the world will determine  your happiness  and unhappiness"  (Eckhart Tolle)

Door de dagen struinen kan op diverse manieren. Je kunt op de achterbank gaan zitten. Kijken door het raam. Je beklagen over het verkeer. Baas en buren verantwoordelijk houden voor de herrie, hoge kosten, hondenpoep. Of je kunt achter het stuur plaatsnemen. En met durf en scrupuleuze eerlijkheid

Halverwege de "Gouden",  17 e  eeuw bezetten de Nederlanders een deel van het huidige Taiwan. De ‘roodharigen’, zoals wij onder Taiwanezen ook vandaag de dag nog bekend zijn, zetten in 1641 hun zinnen op het innemen van fort San Domingo, door de Spanjaarden gebouwd en gebruikt om het door hen bezette deel van het eiland te verdedigen.

… ligt hier om de hoek. Geregeld ga ik even aan haar zijde zitten. Zo'n weidse watermassa heeft altijd wel wat te vertellen. Van de week deed ze haar naam niet helemaal eer aan; een tropische storm een paar honderd kilometers verder zuid-oostelijk maakte haar randjes wat nerveus.  De reusachtige betonnen golf-brekers waarop ik veilig dacht te zijn trilden letterlijk van angst; zo groot was de macht van het water. 

"Je kunt een probleem niet oplossen  met de manier van denken die het heeft veroorzaakt.  J e moet leren de wereld opnieuw te zien." (Albert Einstein)

Er passeert een prachtig mooie vrouw Ik voel levendig en vol verlangen Maar bij beroering van haar lichaam Zijn plots vele rapen overgaar

Van wijlen rabbi Edwin Friedman is de waanzinnige fabel “The Bridge” . Ze zette scherp. Een vertaling bleek er verbazingwekkend genoeg niet, en met veel schik boetseerde ik onderstaande versie in het Nederlands. Vind onderaan wat van het stof dat opwaaide. De Brug Er was een man die veel had nagedacht over wat hij wilde van het leven. Hij had geëxperimenteerd met veel verschillende manieren van bestaan, en had daarbij zowel succes als mislukking gekend. Uiteindelijk kreeg hij duidelijk voor ogen wat hij wilde.

“Ik weet het niet hoor, of ik nog wel moet geven. En aan wie dan. Je weet tegenwoordig nooit wat er allemaal aan de strijkstok blijft kleven. Die bazen van zogenaamde hulporganisaties zijn allemaal zakkenvullers… Weet jij veel waar je vandaag de dag nog goed aan doet.”

“Observeren zonder evalueren is de hoogste vorm van intelligentie” zei Jiddhu Krishnamurti eens. En goed kijken leert inderdaad: het plakken van namen en labels lijkt ons verdomd vaak in de weg te zitten. Noem jezelf een middelmatig mens en voor je het weet gaat je gedrag ernaar staan; de self-fulfilling prophecy, en het buitensluiten van oneindige mogelijkheden. Dit gedicht van Ruth Bebermeyer tikte ook mij op een hele lieve manier op de vingers. Graag gedeeld, onvertaald klaar sprekend. I’ve never seen a lazy man I’ve never seen a lazy man;

Hoewel “Charlie Hebdo” de koppen al lang niet meer haalt zijn de dynamieken en angsten op verschillende niveaus in ons (samen)leven slechts een paar maanden later nog van eenzelfde strekking. Het lijkt een kwestie van tijd voordat we andermaal gevraagd worden stelling te nemen. Indertijd vond ik mezelf opgescheept met een gevoel en mening die haaks

Er is een man. Hij houdt zich vast aan een stuk touw. Hij houdt vast voor z’n leven lief, wetende dat als hij los zou laten, hij dood zou vallen. Z’n ouders, leraren, en vele anderen hebben hem dat verteld, en als hij om zich heen kijkt ziet hij iedereen hetzelfde doen. Niets zou hem over kunnen halen om los te laten.

"If the love within your mind is lost and you see other beings as enemies, then no matter how much knowledge or education or material comfort you have, only suffering and confusion will ensue." HH the 14th Dalai Lama

Ons papieren huwelijk (zo heet dat blijkbaar na één jaar in de echt) is van glans voorzien door een cadeau van formaat. Vervaardigd in Nederland, vervoerd naar Taiwan, en persoonlijk overhandigd door al onze dierbare familieleden. Op het canvas doek is afgebeeld een foto van ons twee, opgebouwd uit talloze fotootjes van hen; ouders, zussen, zwager, neven en nichtje. Het hangt inmiddels te schitteren op een prominente plek in de  slaapkamer. We zijn er wijs mee! Niet alleen als geschenk van zulke mooie mensen spreekt deze foto me sterk aan. Het herinnert me ook aan een aardige uitspraak van ene meneer C. Palahniuk: “Nothing of me is original I’m the combined effort of everyone I’ve ever known” Daarnaast kwam het begrip ‘onderlinge afhankelijkheid’ in me op bij het kijken naar de beeldjes. In het Boeddhisme proberen we te bestuderen en begrijpen op welke manier dingen bestaan, zodat we onszelf in het dagelijks leven niet onnodig in de vingers snijden a

Op de begane zit een man achter het raam. Hij kijkt tv vanaf de bank. Elke dag kom ik een paar keer langs dat raam. Soms vroeg, soms laat, soms halverwege. En nog nooit vond ik z’n plek leeg. De tv staat vlak naast het raam, z’n bank er tegenover. Hij lijkt je bijna aan te kijken. Begin zestig zal ‘ie

People are not disturbed by things but by the view they take of them (Epictetus)

Ani Chöying Drolma en de Avalokiteshvara mantra " Mantra " ( / ˈmæntrə, ˈmɑːn-, ˈmʌn- / ; [2] Sanskrit : मंत्र ) means a sacred utterance, numinous sound, or a syllable, word, phonemes, or group of words believed by some to have psychological and spiritual power. [3][4] Mantra may or may not be syntactic or have literal meaning; the spiritual value of mantra comes when it is audible, visible, or present in thought. Healing (literally meaning to make whole [1] ) is the process of the restoration of health to an unbalanced, diseased or damaged organism. (bron: wikipedia)